IGiK opracował mapy zasięgu powodzi
Mapy przedstawią sytuację w dolinie Wisły i Sanu w dniu 6 czerwca 2010 r. Do opracowania map zasięgu powodzi Instytut Geodezji i Kartografii po raz kolejny w swojej historii wykorzystał metody teledetekcji satelitarnej.
Pierwszy raz miało to miejsce w 1979 r. w czasie wiosennej powodzi na Bugu, kiedy to do opracowania wykorzystano zdjęcia wykonane przez satelitę Landsat. W 1997 r. do opracowania map zasięgu fali powodziowej na Odrze wykorzystano zdjęcia wykonane zarówno w widmie optycznym, jak i po raz pierwszy zdjęcia wykonane w promieniowaniu mikrofalowym. W tym roku do określenia fali powodziowej na Wiśle i Sanie wykorzystano zdjęcia wykonane w widmie optycznym przez satelitę Terra/MODIS (NASA) oraz w widmie mikrofalowym przez satelitę ERS2 (EURIMAGE).
Zasięg fali powodziowej został nałożony na mapę przedstawiającą użytkowanie ziemi w gminach położnych w wzdłuż obu rzek. Analiza map wykazała, że woda w tym dniu zalała nieco ponad 706 km2, w tym 34,54 km2 obszarów zabudowanych, 575,81 km2 terenów rolnych oraz ponad 93,5 km2 lasów.
Źródło: Instytut Geodezji i Kartografii