Powstała szczegółowa mapa rozkładu siły grawitacji
Australijscy naukowcy donoszą, że na podstawie badań satelitarnych i danych topograficznych stworzyli nowe, bardziej aktualne i rzeczywiste mapy obrazujące zróżnicowanie pola grawitacyjnego Ziemi.
Grupa badaczy z Uniwersytetu w Perth w Zachodniej Australii stwierdziła, że mapy ukazują fluktuacje pola grawitacyjnego z dużo większą szczegółowością niż początkowo oczekiwano.
Myśląc o sile grawitacji często przyjmuje się uogólnienie mówiące, że ma ona jednakową wartość na całej kuli ziemskiej. Jest to założenie oczywiście błędne, gdyż powierzchnia naszej planety nie jest idealnie sferyczna ani tym bardziej jednakowo gęsta w przekroju. Ponadto wartości siły grawitacji zmieniają się w zależności od szerokości geograficznej, z którą wiąże się siła odśrodkowa ruchu obrotowego Ziemi, która z kolei siłę grawitacji osłabia. Znaczenie ma także miąższość warstw skalnych, czyli na przykład na Mount Everest siła grawitacji powinna być mniejsza niż nad brzegami Morza Martwego.
Uzyskane dzięki zobrazowaniom wysokiej rozdzielczości mapy rozkładu siły grawitacji mogą znacząco ułatwić prace przy budowie obiektów inżynieryjnych. Drążenie tuneli, wznoszenie tam wodnych, czy też konstruowanie wysokich budynków wymaga wiedzy dotyczącej lokalnego pola grawitacyjnego, którego wartości uwzględnia się w precyzowaniu pomiarów wysokościowych w oparciu o technologie GNSS.
Satelity wykorzystane w badaniach wyposażone zostały w wysokoczułe akcelerometry, za pomocą których zmiany wielkości pola grawitacyjnego zostały odnotowane. Jednak ich dokładność wynosiła kilka kilometrów, co nie było dla australijskich naukowców zadowalające. Pomiary satelitarne skonfrontowali więc oni z danymi opisującymi lokalne różnice wysokości terenu. Dzięki temu wyniki zdecydowanie poprawiły się.
W wyniku powstania mapy wskazano miejsca o największej różnicy wielkości siły grawitacji. Najmniejszą wartość przyspieszenia ziemskiego wykazano na szczycie Huascaran w Andach Peruwiańskich, natomiast największą na powierzchni Oceanu Arktycznego. Jak powiedział kierownik zespołu badawczego, Christian Hirt, Huascaran było dla wszystkich pewnym zaskoczeniem. Jest to szczyt położony w masywie górskim odległym na południe od równika o prawie 1000 kilometrów. Jednak wzrost wartości siły grawitacji jest tutaj większy od jej niwelacji wynikającej z wysokości nad poziomem oceanu czy też miejscowych anomalii.
Źródło: ww.spacedaily.com
