Konferencja GML w praktyce - relacja

W miniony piątek, 12 kwietnia, odbyła się na Politechnice Warszawskiej zorganizowana przez firmę Kon-Dor GIS Konsulting, konferencja pod hasłem "GML w praktyce".

Rozmawiając w naszej redakcji o tym wydarzeniu nie bardzo wiedzieliśmy czego się spodziewać. GML - coś tam się słyszało, że niby jakiś język, ale GML w praktyce - to chyba rzadkość, czy ktoś to w ogóle stosuje? Tym bardziej zdziwiła liczba blisko 180 uczestników, którzy zasiedli w akademickich ławach aby wysłuchać prelekcji. Adam Iwaniak, organizator konferencji a zarazem nauczyciel akademicki, otwierając spotkanie wyraził ubolewanie, że na sali jest mało studentów, którzy GML będą wdrażać. Kluczem do wyboru prelegentów była ich praktyka w wykorzystaniu języka GML. Zaproszono także przedstawicieli administracji, którzy tworzą przepisy regulacyjne, także w sferze geoinformatyki.

Cały dzień podzielony był na trzy panele, a na ich podsumowanie zaplanowano dyskusję. Pierwszy panel poświęcono na wprowadzenie w tematykę formatu GML, czyli opartym na XML'u języku, opracowanym przez Open Geospatial Consortium do opisu i wymiany danych przestrzennych Jak bowiem słusznie zauważył w wystąpieniu otwierającym spotkanie Adam Iwaniak, nie ma odwrotu od GML, mimo jego niedoskonałości. Podkreślił również, że widzi potężną lukę w edukacji na kierunkach geodezyjnych związaną z nauczaniem GML i UML - w Polsce wchodzą przepisy wymuszające posługiwanie się tymi językami i dopiero wtedy ktoś zaczyna ich uczyć.

Kolejne wystąpienie Zenona Parzyńskiego z GUGIK (na zdjęciu po prawej) zaczęło się od żartów i słów, które z mównicy padły również i później. Stwierdził on, że GML jest potrzebny i nieunikniony choć przyznał, że sam zna go tylko w teorii. Taki jest wydźwięk całej konferencji - wielu o GML mówiło, choć nie wszyscy go kiedykolwiek używali. Podobnie wśród uczestników - wielu było w stanie zgodzić się że jest to coś, przed czym się nie uchronimy, choć wielu przyznaje, że w praktyce zawodowej dopiero zaczyna się o nim mówić.

Pierwszy panel dyskusyjny zakończył się prezentacją Waldemara Izdebskiego (na zdjęciu z lewej) z Politechniki Warszawskiej. Stanął on w opozycji do optymizmu, który tchnął z wypowiedzi Adama Iwaniaka i stwierdził, że nie jesteśmy przystosowani do przyjęcia GML ze względu na niejasności prawne - model jest dobry, ale daleki od rzeczywistości. Podzielił się również doświadczeniami we wdrażaniu języka i zauważył dużo przeciwności (brak możliwości przenoszenia elementów redakcyjnych mapy, nadmiar a zarazem wymagalność atrybutów). Duża część tego wystąpienia poświęcona była na ukazanie rozbieżności w dokumentach GUGIK i krytykę postępowania Urzędu przy wdrażaniu nowych rozwiązań.

Pierwszy panel był bardzo ciekawy i stanowił niejako potyczkę dwóch opozycyjnych stanowisk nauczycieli akademickich wspartych doświadczeniem zawodowym.

Po przerwie odbyła się prezentacja Bartłomieja Bielawskiego z Intergraphu, po którym najwięcej odnoszono się do faktu rezygnacji w standardzie GML 3.0 z relacyjnej struktury danych przestrzennych na rzecz rzecz modelu obiektowego, co jak przyznał sam prelegent, rodzi problemy. Natomiast Paweł Soczewski z GISPartnera odnosząc stronę informatyczną projektu Geoportal2 do rozwiązań prawnych mocno podkreślał, że prawo ustanawia tylko pewne ramy, minimum, które należy wykonać, co nie oznacza, że w tworzonych systemach nie można wykonać więcej. Zachęcał zatem do pobudzenia wyobraźni. Witold Radzio z GUGIK na przykładzie diagramów UML przedstawił model pojęciowy EGIB. Przyznał również, że zbyt wiele zmian w dotychczasowym prawie geodezyjnym mogło wprowadzić wiele zamieszania. To stwierdzenie było zresztą potwierdzone w dyskusji, która odbyła się pod koniec dnia. Sesję drugą zakończył Maciej Rossa z GDOŚ (poniżej na zdjęciu z lewej razem z Adamem Iwaniakiem), który dokonał obszernego przeglądu aplikacji rodziny GML dedykowanych zastosowaniom środowiskowym.

Trzecią sesję rozpoczął Krzysztof Borys z Geobid, który przedstawił kilka ścieżek, którymi postępuje jego firma przy tworzeniu oprogramowania. Na przykładzie aplikacji opartych na przepisach i rozporządzeniach oraz innych, tworzonych na podstawie schematów zawartych w owych przepisach stwierdził, że prawo jest wysoce niespójne i nie da się zrobić programu, który będzie zgodny i z jednym i z drugim, mimo że teoretycznie chodzi o to samo. W dalszej części wystąpienia ostrej krytyce poddał przepisy GUGIK. Po nim mikrofon przejęli Paweł Szmajda i Jerzy Biegalski z Geopolis, a przedstawili oni podejście swojej firmy do prawa polskiego oraz tworzone przez siebie aplikacje. Całość zakończył w wysoce technicznym wystąpieniu dotyczącym informatycznego spojrzenia na GML Tomasz Kubik z Politechniki Wrocławskiej.

Na większości konferencji po lunchu w południe liczba słuchających spada o połowę, a sama dyskusja, jeśli jest zaplanowana na koniec, nie odbywa się ze względu na brak pytań. Tym razem jednak było inaczej. Większość uczestników została do końca, a dyskusja przedłużyła się poza zaplanowany czas. Choć dyskutowały głównie dwie strony - Waldemar Izdebski z Krzysztofem Borysem z jednej, Witold Radzio z drugiej. Sama dyskusja, często przechodząca w spór, dotyczyła zawiłości i niejasności prawnych w przepisach GUGIK. O GML-u czasami sobie przypominano i wtedy wszyscy byli zgodni, że jest potrzebny i czekają na jego implementacje w rzeczywistości, w której często o nim tylko słyszano. Dyskusja była konfrontacją praktyków z teoretykami, przedstawicieli firm wykonujących oprogramowanie w oparciu o przepisy prawne i instrukcje techniczne z tworzącymi te przepisy i instrukcje. Z pytaniem z sali dotyczącym adresacji budynków włączyła się Katarzyna Głodek z Urzędu Miasta Warszawa. Spokoju próbował dostarczyć prowadzący spotkanie Adam Iwaniak, który chcąc wrócić do tematyki GML zapytał o przyczyny obiektowego podejścia w oprogramowaniu Intergraph.

Ogólnie wrażenie po konferencji jest takie, że zainteresowanie tematem GML jest duże, co widać choćby po liczbie uczestników. Jak przyznawali, jest to temat nieunikniony ze względu na regulacje unijne, choć wielu w praktyce GML-a jeszcze nie stosowało. W szkolnictwie wyższym istnieje luka edukacyjne w tej kwestii i pilną sprawą byłoby jej załatanie. Brakuje bowiem ludzi, którzy mogliby GML wprowadzać nie ucząc się go "na żywym materiale". I znowu widać, że prawo nie nadąża za rzeczywistością, a jego ogromną słabością jest mnogość przepisów, które często wzajemnie się wykluczają i są niejednoznaczne. Z tego powodu trzeba je interpretować, a na końcu się okazuje, że nikt nie wie do czego i w jaki sposób się odnosić. Wyraźnie brakuje również współpracy pomiędzy tworzącymi prawo i je wykonującymi.

Adam Iwaniak kończąc spotkanie zaprosił na warsztaty, które są uzupełnieniem praktycznym konferencji. Zainteresowanie nimi było tak duże, że uruchomiono dodatkowe terminy.

Już wkrótce ze strony www.kon-dor.pl będzie można pobrać wygłoszone prezentacje.

Szymon Rabiej